Monika Makowska-Wasowska
Prezes Fundacji Wasowskich. Kobieta pracująca, z wykształcenia filolog rosyjski, z doświadczeń zawodowych: dziennikarka radiowa, specjalista PR, trener szybkiego czytania i technik uczenia się, wychowawczyni, producentka, przez wiele lat amatorsko śpiewająca chórzystka (alt o szerokiej skali), ostatnio flecistka z amatorskiego Duetu Fletowego „Irena”. Menedżersko współpracowała z Chórami Artos i Alla Polacca. Kiedyś nie wyobrażała sobie pracy poza radiową Trójką (po wieloletnich etapach pracy - ostatnim jako sekretarz programu- i kolejnej zmianie kadrowej – uniezależniła się etatowo. Na antenie radiowej Dwójki zapraszała wraz z mężem na program „Wasowski da się lubić”. Wraz z Grzegorzem współtworzyli Radio Wnet. Radiowo odnalazła się na kilka lat we Frajdku, w JazzFrajdku w Radiu Jazz, a także we Frajdofonie w RDC.
Współautorka książek o Kabarecie Starszych Panów (z Romanem Dziewońskim i Grzegorzem Wasowskim – „Ostatni naiwni. Leksykon Kabaretu Starszych Panów”; z Grzegorzem Wasowskim: „Starsi Panowie Dwaj. Kompendium niewiedzy”, „Kabaret Starszych Panów. Życiorys nieautoryzowany” i ostatnio „Przewodnik po twórczości Starszych Panów. Rozstrzygnięcia ostateczne”.
Współdziała z mężem przy wszelkich pracach związanych z zachowaniem i promowaniem twórczości Jerzego Wasowskiego. Autorska sceneriuszy ich spotkań autorskich oraz tych propagujących twórczość podopiecznych Fundacji.
Pomysłodawczyni nadania imienia J.Wasowskiego studiu nagraniowemu Polskiego Radia. Inicjatorka i organizatorka procesu powstania Skweru im. Jerzego Wasowskiego.
Wspiera męża-autora jako oficjalna i nieoficjalna muza…
Lubi się uczyć i zawsze ma o co zapytać…
